Reizen Bohemian Tour (1)

    (Reisdagboek, eventueel ter inzage)

    Ziek

    Achtvrachtauto's achterelkaar, met Russen en Nederlanders. Twee chauffeurs rijden uitsluitend. De overige zes appen, lezen, eten of DSC03065 kopiebeoefenen met opgetrokken knieën chauffeursyoga terwijl ze rijden. Ik verveel me. Dat mag, want ik zit achterin. Ted stuurt. Ted is agent en rechercheur bij de politie. En een mooie, energieke meid. Ze vertelt nu over hoe ze een vervelende vent wel even op z'n bek zou slaan. Zo grappig. F lacht erom. Zij is onze Moeder Overste en een Moeder Overste slaat nooit niemand en kan onderweg ook geen ruzie krijgen, want - een zeldzaamheid tegenwoordig - ze is niet in het bezit van een rijbewijs. Zij heeft gisteravond nog de laatste was gedaan, want ze houdt van orde en structuur. En van D. Die juist weer houdt van avontuur. D rijdt voorop, hier vlak voor de bus waar Ted, Moeder Overste en ik in zitten. Hij is onze reisleider. Het achteropje van zijn Honda is leeg, daar moet Moeder Overste later zitten. Aan de grens pikken we ASM op. Hij moest ergens eerst een T3-boek ophalen, terwijl we nu geen camperreis maken. Ingewikkeld allemaal. Hij zit op dezelfde motor als Reisleider, maar dan een andere. En daar moet ik straks achterop. Want van deze motoren kun je niet per ongeluk afvallen. Je zit daar achterop als een koningin op een troon zeggen ze. Achter me zie ik ook een motor. Stoer rood met zwart en met de naam Bandit. Hij rijdt en staat stil tegelijk. Een halve meter achter me. Met spanbanden vastgezet. En met zachte kussentjes, Achterin onze VW-bus. Ted heeft al zin om de bandiet te berijden.

    bt 1 abMaar eerst rijden we naar de Tsjechische grens. Saai en vervelend over de snelweg, en als we er zijn blijft de bus daar in een Gasthof En gaan we op de motoren en met nog een ander vreemd voertuig verder. Ik kijk naar onze twee motorrijders die de drukke snelweg trotseren. Ze rijden even naast elkaar en gebaren wat. Ik hoop niet dat ze als brugklassers met hun sturen in elkaar komen. Als ze vallen dan liever niet voor mijn neus. Ik kan ze goed zien, en dat terwijl er nog een hele auto tussen ons in rijdt. Maar dat zijn nummer zes en zeven van ons reisgezelschap. Toedus on tour, een muzikaal gek duo in een ratlook MX5. De oudste Mazda van Nederland, en zo ziet-ie er ook uit. Maar dat is expres. Kanis draagt zijn Toedus-overall en zijn 99 cent zonnebril. J zit met haar lange blonde vlechten ook in de vliegeniersoverall ernaast. De vliegenierscaps komen net boven de vintage bagagerol die achterop zit vastgesnoerd. Daar zitten hun kleren en hun gitaren in. Ook zij hebben zeer zuinig moeten inpakken. Kanis heeft daarom 1 schone onderbroek en 7 inlegkruisjes mee zegt hij en filosofeert nu de hele tijd of hij die in de lengte of in breedte in de broek moet plakken. Af en toe maait er dan weer een arm van J en dan weer van de chauffeur uit het raam. Nee, wacht, ze hebben geen ramen, en ook geen dak. Hun petjes zitten met een touwtje aan de hoofdsteunen vast. Motorman Reisleider rijdt met zijn voeten en benen naar voren gestrekt. ASM gaat staan en schudt de boel even op z'n plek. Wat een bijzonder toeval dat deze zomer één hittegolf kent en dat die precies vandaag begint. Ze zullen het al wel flink warm hebben in hun dikke donkere motorkleding. Ted draait nog een keer aan het knopje van onze airco. 34 graden buiten, zegt het dashboard. Het terrasje heeft uitzicht op de tankende auto's. De reis is all-in, vooraf betaald aan DVMT - Dick Voor Mekaar Tours.

    We hebben een strak schema. Koffie en plassen. Is plassen ook all-in? Want dat kost hier 70 cent en ik heb geen geld mee. Moeder Overste gooit voor mij 70 cent in het toegangspoortje en gebruikt het kaartje om koffie te kopen. De motorrijders hebben een vriendje gevonden. Hij heeft een ander soort oude Honda en is zelf ook grijs. De een laat zijn handvat zien en de ander zijn zelfgeknutselde cruise control. Ik ga even water halen uit de auto en praat met twee jongens die graag mee willen rijden. Op hun liftbordje staat: nach Tokio durch München. Ze zoeken onze bestemming van vandaag (Melsungen) op hun Google-apparaatje en turen op een routekaart. Het ligt niet in de buurt van Zuid-Duitsland, jammer. Ik wens ze veel succes. Ik wil niet in de prak gereden worden als ik in andermans auto rij, foetert Ted. De snelweg is druk. Ted bezit de vaardigheid te kunnen schelden in meerdere talen. Auftiefen ja?! Roept ze tegen een Duitser die niet snel plaats maakt. En die Nederlander in die vuile Mondeo krijgt een Eikel naar z'n hoofd. En die vrouw in die slome kar een Muts. Vrolijk vertelt ze dat ze zo'n beetje elke vakantie een dodelijk ongeval heeft gezien. Moeder Overste wil het niet horen, maar dat hoort Ted niet. Het gaat over halve hoofden, hulpdiensten en bloed. Heel veel bloed. Die bijrijder zonder gordel op de motorkap deed het niet meer, grapt Ted. Ik kijk naar mijn voeten. Daar staan tassen en bakjes. Ik constateer dat we drie emmers tomaatjes mee hebben. Die moeten dan wel snel op, want al mijn bagage moet morgen nog in de motortassen gepropt worden en dat gaat nooit passen. Maar voor perfect inpakken heb ik geen tijd gehad, buiten mijn schuld, want ik kreeg een ingewandenstoring. En als je dat krijgt dan ben je zwaar de klos. Maagpijn, algeheel onwelbevinden en regionale poeperitus. En koorts, en nog slapper dan een dweil. Hele dag verloren. En toch 24 uur later al weer zo fit als een hoentje. Een sloom hoentje, dat wel. In Duitsland maakt de auto meer lawaai dan in Nederland. Even later gaan we weer wat rustiger rijden, anders waaien Kanis en J's koppen eraf.

    © 2017 Divit

    Main Menu